W naszej Akademii tworzymy przestrzeń w wymiarze fizycznym i duchowym, doświadczając wspólnoty wartości. Wspólny wakacyjny tydzień i późniejsze comiesięczne spotkania pomagają w zawiązaniu się wyjątkowej grupy rówieśniczej. Przyjacielskie relacje w grupie rówieśników wyznających podobne wartości są źródłem radości i wzajemnego wsparcia.
PAŁAC W SZCZEPOWICACH
Rok formacji inaugurujemy letnim wyjazdem do pałacu w Szczepowicach w województwie wielkopolskim.
Zabytkowy pałac i park, malownicze położenie oraz kilkusetletnia historia sprzyjają do wejrzenia w głąb siebie, by odnaleźć drogę do spełnienia i szczęścia.
Przyjmuje się, że do budowy pałacu w Szczepowicach przystąpiono w połowie XVIII wieku. W tym czasie powstał zespół rezydencjonalny składający się z pałacu i parku połączony z zespołem folwarcznym oraz kolonią mieszkalną. W 1749 r. własność przejął pułkownik Gabriel Skórzewski z Sępna od ludwika Skrzetuskiego syna Antoniego. Majątek Szczepowice po ustaniu działań wojennych został upaństwowiony i przeszedł we władanie państwowych gospodarstw rolnych. W roku 1996 właścicielami pałacu Szczepowice została rodzina Piechockich.
W ciągu roku zajęcia prowadzone są w pierwsze soboty miesiąca w parafii św. Łukasza Ewangelisty w Poznaniu, na os. Rusa 59, gdzie wraz z wysoko wykwalifikowaną i doświadczoną kadrą wspieramy rodziców w wychowaniu dziewcząt do wartości chrześcijańskich.
PRZESTRZEŃ KULTURY
Pierwszym zadaniem kultury jest wychowanie człowieka. W tradycji klasycznej kultura jest uzupełnieniem natury ludzkiej, która sama z siebie nie jest w stanie rozwinąć się do pełni doskonałości. Rdzeniem kultury są przekonania religijne i sfera moralności. Bez związku z wymiarem transcendentnym nie istnieje prawdziwa kultura, tam bowiem tkwi jej pierwotnie źródło.
Kultura chrześcijańska była podstawą osobistych decyzji św. Jadwigi Królowej Polski w życiu rodzinnym oraz na stanowisku państwowym. Dzięki temu Polska, w okresie panowania Królowej Jadwigi i na wiele kolejnych stuleci, przeżyła prawdziwy rozkwit kultury we wszystkich jej aspektach – religii, nauki oraz gospodarki.
Kultura wynosi człowieka do najwyższej godności poprzez kształtowanie myślenia i wychowanie do miłości i odpowiedzialności. Jej religijny wymiar, czyli uznanie znikomości swojego bytowania w obliczu Boga, to warunek pełni kultury we wszystkich jej kategoriach cywilizacyjnych, a więc prawdy, dobra, piękna, zdrowia i dobrobytu.
